Autor: michal

Wiosna już nastała oficjalnie, ale nie ma dla nas dobrych wieści. Ala narzekała na ból nogi, a badanie PET potwierdziło, że niestety jest kolejna zmiana tym razem w miednicy. To dość typowe dla mięsaka Ewinga (jeśli cokolwiek może być typowe …). Zmieniamy chemię i sięgamy po nowy lek – Avastin. Oby pomógł. Przy tej okazji dziękujemy z całego serca wszystkim za wpłaty na konto Fundacji na rzecz Ali. Avastin jest lekiem nierefundowanym, a koszt miesięcznej terapii w przypadku Ali to ok. 5 tys. zł. To leczenie na pewno potrwa kilka miesięcy, a to nie oznacza wcale rezygnacji z innych działań, które też trzeba finansować w znaczącym stopniu we własnym zakresie.

Z okazji pierwszego dnia wiosny pozdrawiamy Was wszystkich bardzo serdecznie!

Wiosna za pasem. Z nową energią podchodzimy do 10-dniowego cyklu radioterapii płuc. Ala boi się tego zabiegu, ale na szczęście okazuje się nie aż tak bolesny. Dla jasności – każda forma leczenia jest bolesna – może być tylko mniej lub bardziej. Ta jest mniej niż się spodziewaliśmy – czyli w sumie pozytywnie :-). Tym razem Ala jest w nowym miejscu – w Centrum Onkologii w Instytucie im. Marii Skłodowskiej – Curie w Warszawie.

 

Po operacji konieczna jest chemioterapia. Chemia, chemia, chemia – pewnie większości kojarzy się z lekcjami w szkole. Kolejne dwa miesiące w Instytucie Matki i Dziecka w Warszawie. Może teraz z tym płucem będzie już wszystko dobrze?

 

Minął prawie równo rok od poprzedniej operacji prawego płuca. Powtórka z rozrywki. Czy Święta muszą się kojarzyć z operacją prawego płuca? Niestety trwająca trzy miesiące chemioterapia okazała się nieskuteczna. Na początku stycznia Ala przechodzi operację usunięcia zmiany przerzutowej. Takie małe płuco i drugi już zabieg …

 

Połowa grudnia, podobnie jak roku wcześniej, Ala spędza ten czas w szpitalu. Ale trzeba przyznać, że w tym czasie, wizyty niezapowiedzianych gości smakują najlepiej

Na zmianę w płucu lekarze zaaplikowali Ali kolejną chemię. Nie chcą obciążać jej organizmu kolejnym zabiegiem. Może ta zmiana nie jest tak znacząca? Może chemia sobie z nią poradzi? Trzy miesiące między Łodzią a Warszawą. Skąd my to znamy. Ala spędza większość czasu w Instytucie Matki i Dziecka w Warszawie, ale kiedy tylko jest okazja zabieramy ją do Łodzi, aby mogła się przespać w swoim własnym łóżku.

Na 11 urodziny wpadli do Ali przyjaciele z klasy. Dobrze mieć przyjaciół!

Szczęście trwało krótko. Za krótko. W czasie rutynowych badań u Ali zdiagonozowano ponowne zmiany w prawym płucu. Jest żal i wściekłość ale też determinacja i coś na wzór „sportowej złości”. Nie damy się, może i ten złośliwy babol pojawił się znowu ale na pewno jest słabszy niż poprzednio. Szybciej zdiagnozowana zmiana daje szansę na szybsze usunięcie. Ala się nie podda, o nie.

Przeszczep szpiku i wcześniejsze trudne zabiegi przynoszą efekty! Od trzech miesięcy nie widzimy w organizmie Ali oznak choroby. Cały czas Ala kontynuuje chemioterapię podtrzymującą w Instytucie Matki i Dziecka w Warszawie, ale może… oby…. Daj Boże.